Jetlag. Een nacht overgeslagen. De tijd kwijt. Je mist hier en daar wat uren. Humeur gaat alle kanten op. Je houdt jezelf bezig om zo snel mogelijk weer in het lokale ritme te komen. En tijdens het uitruimen van je koffer denk je terug aan die gave reis.
Reizen blijft toch een feestje. Reizen naar Noord-Amerika blijft voor jou speciaal. New York blijft een indrukwekkende stad. De verschillende wijken. De verschillende bouwstijlen. Verschillende nationaliteiten. Van alles door elkaar. Een wereldstad.
Eenmaal in New York eerst naar Times Square. Om de stad op te snuiven. Even te landen. Het New York-gevoel in je op te nemen. Die ene dag is het plein nog een plek voor een ultiem geluksgevoel. De volgende dag een plek van groot verdriet.
Die volgende dag. Op de juiste plek op het verkeerde tijdstip. Het moment dat een auto een weg baant op de stoep van Times Square. Geen bewoner, toerist, vakantieganger is veilig. Op dat moment kijk jij over de stad uit. Geen benul van wat er beneden gebeurt.
Niet veel later is het plein en de omgeving afgezet. De normaal gesproken drukke straten zijn verlaten. Op de politie na. En een enkele verslaggever. Een sfeer van angst, verdriet, afgunst verspreidt zich. Een scholier, net geslaagd, heeft de aanrijding niet overleefd.
De volgende dagen. De stad die nooit slaapt, komt weer op gang. Extra beveiliging. Op de plek zelf bloemen, briefjes, knuffels. Het verdriet blijft hangen. Maar jij bent voornamelijk dankbaar voor het leven. Jouw leven. Probeert extra te genieten.
Een musical op Broadway. Het Vrijheidsbeeld. Magnolia Bakery. De High Line. Het New York-gevoel komt weer op de voorgrond. Tot op de laatste dag de beveiliging weer is verhoogd. Om de hoek bij het hotel. Bij het Brits consulaat. Waar de vlag halfstok hangt.
Angst, verdriet, afgunst. Twee weken geleden nog was jij bij een soortgelijk concert. Duizenden bezoekers. Jongeren. Kinderen. Ze hadden de avond van hun leven. Een pracht om te zien. Om mee te maken. Eén groot geluksmoment.
Een beladen laatste avond van de vakantie. Moe van alle gave indrukken. Van verdrietige gebeurtenissen. Maar ook nu dankbaar. Voor jouw leven. Jouw geluk. De weg die de vlinders jou leiden. Veilig en wel weer thuis. Weer een bijzondere ervaring rijker.
May 25, 2017 at 23:01
Zo schitterend geschreven dat ik met je mee kan kijken.
Verzonden vanaf mijn Samsung Galaxy-smartphone.
May 26, 2017 at 11:01
Je ziet het voor je.