En dan besef je: dit had ook anders gekund. Je had je energie en tijd anders kunnen besteden. Meer gericht op jouw eigen behoeften. Gericht op wat je wel hebt. Niet op wat er niet is. Of op wat er zou kunnen zijn. Als je je net even in een andere bocht wringt. Je toch nog dat stapje harder zet. Als …

Betekent dit dat je tijd en energie bent verloren? Nee. Helemaal niet. Gewoon weer een van de vele ervaringen. Levenslessen. Je gaat mee in het moment. En eenmaal in het moment, ga je er vol voor. Niet meer en niet minder. Dat is altijd al hoe jij de dingen doet. Tot je weer een keer een stap terug doet. En de dingen beter kunt overzien.

Alles kost energie. Maar is het de energie waard? Is het jouw focus waard? Het een misschien meer dan het ander. Als je de focus dan legt op het een. En wat minder op het ander. Wat merk je dan? Lucht het op? Gaat er iets verloren? Laat je het ander voor wat het is?

Tijd zal het leren. Zeg nooit nooit. Minder focus betekent geen afscheid. Geen einde van een hoofdstuk. Wie weet heb je ineens weer behoefte aan totaal iets anders. Of juist iets van toen. Van vroeger. Richt je je weer daarop. Wie weet ervaar je dat dan nu anders. Is het toch niet wat je wilt.

En zo blijf je bezig. Maar als het goed is, ben je in de tussentijd weer opgeladen. Aan dat wat je energie geeft. Op dat moment. In die periode. Zo ga je weer verder. Tot het volgende moment waarop je je weer afvraagt: en hoe was ik hier nou ook alweer beland?