De eerste verjaardag. Maar dit keer geen feest. Geen slingers. Geen ballonnen. Geen taart in verschillende soorten en smaken. Geen hapjes in overvloed. Die door jou tot in de puntjes zijn voorbereid. De eerste verjaardag. Geen dag vol gezelligheid. Maar... Continue Reading →
95 jaar. Hoeveel taarten zouden dat zijn geweest? Hoeveel saucijzenbroodjes? Om nog maar niet te beginnen over de hoeveelheid vis. Zalm, paling, garnalen. En natuurlijk garnalenkroketjes. Met de 'speciale' kersentaart had je nu niet meer aan kunnen komen. Of juist... Continue Reading →
Omschrijf jezelf in één woord. Het zou anderen niet lukken. Een zin of alinea zou nog niet genoeg zijn. Klein van stuk. Groots in karakter. Zelfstandig, eigenwijs, koppig. Maar bovenal een sterke eigen wil. Niemand kan jou vertellen hoe je je... Continue Reading →
Nog maar een week. Dan ben je drie weken weg. Je moet nog zoveel regelen. Maar je weet niet wanneer. Je vraagt input maar er wordt niet op gereageerd. Behalve als je alles al geregeld hebt. Bedankt, maar nee bedankt. ... Continue Reading →
Moederdag zonder moeder. Je houdt je groot. Deze dag zat er nou eenmaal aan te komen. Een leven is niet eeuwig. Ook niet van je moeder. Je houdt je voor. Deze dag is niet anders dan de andere dagen. Zonder... Continue Reading →
Een thuishaven. Verzamelplek. Ontmoetingsplek. De plek waar het allemaal begon. Voor je ouders. Je broers. Voor jou. Waar je altijd terecht kon. Wanneer je verdrietig was. Wanneer er iets te vieren was. Wanneer het nieuwe jaar werd ingeluid. Een plek waar je... Continue Reading →
Madeleine de Wit 